سرگشته تو

نمانده چیز که تا بچه گانه گریه کنم
که دست غصه بَرَم زیر چانه گریه کنم

شنیده ام که خبر از رسانه می شنوی
کجا رسانه که تا در رسانه گریه کنم

رفیق هم که برایِ خوشی رفیق شود
کجا رَوَم که کمی دوستانه گریه کنم

دلم پر است پر از درد از زمانه ی خود
کجا؟ کنار چه کس از زمانه گریه کنم

در آشیانه ی خود هی نظاره می کنی و.
نصیب من شده بی آشیانه گریه کنم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

تو کردی هر چه بد بی بُی دلِ ایما دلت ایخه
خیالت نی بسوزم روز شو تی نا دلت ایخه؟

خوت ایدونی وُ احوالت ندارهِ ارتباطی وَم
تو نیترسی خوتهِ هر رو بکن رسوا،دلت ایخه

زمون واگشته سی ایی عشق آدم هم دَ نیمیره
مثالِ مو که دل کَندُم پُرِ هم تا دلت ایخه

نه ایخوم عاشقت وابُم نه ایخوم عاشقم وابی
جفا کن تا بسوزهِ عشق ایی دنیا دلت ایخه

خومم لیلی خومم مجنون چه بهزِ عاشقی بُی خوم؟
دِ پا بندت نیابو دل بِره هر جا دلت ایخه
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

پشت بهونت وَ زِرُم تا تونه بینم کمی
منتظرُم تا که بِیِی تِی تو بشینم کمی

دهسمه مِن زلف شلالت بکنم ساعتی
خنده بزن مرهُم دردِ مونه ناراحتی

بی خَوَری نصفه شویی بُی تو بِرُم دیره مال
تا که نفهمن همه هی سیر کنیم عشق و حال

عُمری کهِ عاشقمو عشق وفادارمی
بهتر از ایی نی که هنی مَهس مونی یارمی

ایله وَ تَش ایکَشه ایی دل که جدامون کُنن
یا که بِخُن رِخنه وَ ایی مهر و وفامون کُنن

مال مونی مال تونم تا وَ ابد ایخومت
هر چه کنی بُی دل مو خوبی و بد ایخومت

خوت وَ دلم باخَوَری کهِ گل نازم تونی
قبلمی و زمزمه وُ راز و نیازُم تونی
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

بعد باران هر زمین باغ و گلستان می شود
لاله و سنبل، صنوبر هم فراوان می شود

میم را از مشکلاتِ زندگانی حذف کن
گر بخندی دیو غم در بند و زندان می شود

هر چه باشد مشکلاتت بیشتر در زندگی
لذت وقتِ رهایی هم دو چندان می شود

گر نباشد تلخ کامی شور شیرینی کجاست
گر چه آدم وقت غم ها خسته از جان می شود

صبر باید کرد وقتی زندگی هموار نیست
صبر باشد، زندگی هم سهل و آسان می شود
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

تو که باشی پیشم
شب یلدای منه
توی آغوش تو هم
اون شبِ جای منه

شب یلدای همه
یه شبِ اما من
همه شب یلدامه
با تو ام شیدا من

تو که باشی پیشم
همه شب دلشادم
توو قفس با تو برم
بخدا آزادم

تو اناری سرخی
قندی و شیرینی
هر کجا باشم من
من و تو می بینی

تو کنارم هستی
شب یلدای منی
تا بفهمن مردم
همه دنیای منی

توو زمستون با تو
گرم کاشونه ی دل
مثل کاخی میشه
با تو این خونه ی دل

تو که باشی پیشم
شب یلدای منه
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

جفا کردی بکن باور تو را یادم نمی آید
خودت کردی مرا پر پر تو را یادم نمی آید

بمیرم هم اگر از شدت این درد تنهایی
نمی خواهم دگر یاور تو را یادم نمی آید

نفهمیدی وفاداری اساس عشق بازی بود
چنین شد عشق مان یک سر تو را یادم نمی آید

تو رفتی و تمامِ خاطراتت شد فراموشم
فراموشم شدی دیگر تو را یادم نمی آید

نبینم آن کسی را که مرا نا دیده می گیرد
خودت می خواستی آخر،تو را یادم نمی آید
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

تمام زندگی ام غصه است و غم بار است
نگفته ام چقدر ها نصیب من ،آزار است

از این زمانه دلم را اگر که بشکافند
برای مردم این جا غمم اسفبار است

جواب مهر و وفا ظاهرا که تنهایی ست
کسی که مهر به ورزد همین سزاوار است

مرا شبانه که در خواب رفته اند مردم
به گور غم بسپارید که یار و دلدار است

مثال مرغ که پر پر زند ز بی آبی
نمی کُشد که مگر غصه دست بردار است
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

خیابون خیس بارونه
تک و تنها و دلگیرم
به یادت خیس چشمونم 
من از این عشق می میرم

هوایِ باد و بارونی
تو رو در خاطرم آوُرد
صدایِ خنده هایِ تو
منو تا نا کجا می بُرد

تو رو کم دارم امشب تا
بیایی پا به پایم باز
در این بارون نم نم تا
دوبارهِ عشق شهِ آواز

تو سرگرمِ یکی دیگه
در این شب های بارونی
منو دلشوره ها هر شب
تو از حالم چه میدونی

تو امشب توی بارونی
هوا بوی تو پیچیده
یکی غیر از منو داری
دل از دلشوره پاشیده

به یادت خیس چشمونم
من از این عشق می میرم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

چه شِرین بُگذَره یا تحل دَ سر ایکُنه دل
درد و دل وِی تو وِ دیوار وُ در ایکُنه دل

مث مرغی که بگیرن یه شویی جیجشه وَش
ایزنهِ هی خوشه دنیای دَمر ایکنه دل

چی گُلویی که تشی دور بَچَش افتاده
وَ غمش هی شو وُ رو فکر خطر ایکنه دل

خاطرت جمع وُنم حال دلم یابه یه شو
آه سر ایکَشه و ناله اثر ایکنه دل

چی مریضی که جوابِ رَدِ وَش داده بُوِن
نا امیدم وَ تو وُ عشق گذر ایکُنه دل
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

چه خشهِ خنده ی دل لحظیَلِ آخر بو
لویَلِ عاشق و معشوق هَمش پر پر بو

چه خشهِ رو بکنی شونه وَ شونِی یارت
بزنهِ نم نم بارون و خیابون تَر بو

گرم با یَک بِگِرین دهسله مِن دهسله یَک
قلبتون مُحکَمِ ایی بیدن و پُر باور بو

بُکُنی شالته دورِ سر او گردن گُل
تا کُنِش گرم مِثِ تِش زِرِ خَهکستر بو

مثل او رعیته پیری که بِوینه کُرِ خوش
وُ کُرِ خانِ ولاتش سَر و گردن سر بو
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

نه دهس ایدی نه دهسَم ایکَشی تو میونه رهتنو موندن تو گیری نه آزادی نه در بندِ مونی تو یه حالی مثله حاله یه اسیری مو بو بو ایکُنم سی حالو روزُم دلُم مِن چنگه یه کافر دلی رَه یه کافر دل که هر رو بی خیاله تشی نا پُی ستونه منزلی ره دلُم مثلهِ کلویِ کوچه گردی یه طوری بعد او آواره آوی یه طوری کهِ خیالش هم دَ نیکه همو روزِش دلُم صد پاره آوی یه میدون مینه هر شو بی تو مغزُم که قلبُم، بی تو شاهد انفجاره تو نونی دردی سردی کِردَنت بام چه دردی بی دوا سی دل مو داره ای

عجیبه اون نگاهِ تو یه جوری مثل چنگیزه دلم رو تیر اون پلکات به هم هی داره می ریزه یه جوری استخونامو شکسته درد این دوری به پات افتادمو اما هنوزم سخت مغروری دلم هر راهو می دیده یه جوری امتحان کرده که یه لحظه نگاهِ تو به سمتم باز برگرده خیالت نیس می خوامت منو اصلا نمی بینی حسودی می کنم وقتی کنارِ هر که می شینی یه جوری عاشقم کردی شبا تا صُبح بیدارم منو فکر و خیالِ تو همیشهِ کُنج دیوارم #سهراب_عرب_زاده

هر شو وَ خیالِ تو اینوم سَرِ ریی بالِش شاید که بیارهِ صُب بادی خَوَر احوالش ای کاش نیاوو شو شو ایبو وُ اینالُم ایی قومَلو ایی خیشَل نونِن که نَخَش حالُم نونُم چه بدی کِردُم ایی بخته مو کَج کِرده جونُم وُ جَوونی رَه اقباله مو لَج کِرده دل خینُمو دل خینُم دیرِ تو مو غمگینُم تا روز قیامت هم مثله تو مو نیبینُم دل سنگی و ایدونُم طالِی دله ایخونُم مرگه خومه مِن سِیلِت هر روز مو ایبینُم سرگشته #سهراب_عرب_زاده

یی عشقو جنون سی خوت هر چی که تو ایبینی وَردا وُ برهِ پُی مو دونم دَ تو نیشینی مِن خاطره بازیمون قلبهِ تو وَ مو بُرده خوم دیدمو خوت دیدی قلبهِ مو چطو مُرده روزی که دِلَش دادُم دیدم که پَسِش داده قلبُم خوشه لِه کردی دیدُم وَ سر افتاده کِردُم وَ دِلُم بُنگَت روزی که زمین خردُم شاید که بِنی مرهُم ری زخممو ری دردُم اما دله تو سنگه دیدُم که بد آویدی دیدی که دلُم خینه تِی مو تو رد آویدی سرگشته #سهراب_عرب_زاده

باورت میشه هنوزم که دلم پیشه تو گیره هر کجا باشی و باشم توی دسته تو اسیره منو دل تنگیه شب ها می کنهِ بی تو روانی بینه بودن و نبودن قصه ی دل نگرانی بی تو حتی یه نفس هم واسه من سخته کشیدن پیش تو باشم و اما عادتت باشه ندیدن دله تو سرده و سیره من چه باشم چه نباشم واسه تو داره چه فرقی؟ پیش چشمِ تو بپاشم می کُشهِ دوریه چشمات منو با درد جدایی به دلم قصه ی عشقت داده فرجامه تباهی سرگشته سهراب_عرب_زاده

باید بسازه قلبُم بِی درد و بِی جدایی تَش زِی وَ روزگارم دونم که بی خدایی قسمت نبی که بختُم تِی قلبه تو بشینه یه روزهِ خَش وُ شادی بِی عشقه تو بِوینه بِی سرنوشته پُر غم ایگرده روزگارُم ایگرده تا بوینه دل غرق و بی قرارُم گفتن که بی وفایی گوشهِ مو هی کَر آوی باور دلم دَ نیکه اما تِیَم تَر آوی ایخوم بدونه قلبت مثله یه تخته سنگه دیدُم که سیله تَهلت دل سرده وُ دو رنگه سرگشته #سهراب_عرب_زاده

قاصدی کهِ بینمون بی ، اومده خنده ریی لوشهِ خَوَر آوِرده وَت بعدِ عمری تا که دل شادُم کُنه یهِ نشونی یهِ اثر آوِرده وَت فرشه اوریشُم بیارین زیرِ پاش قاصدُم بِی یه خَوَر شاد اومده بَهسَِش بوی شیرین ایده وَش مرهُمی سی زخم فرهاد اومده مُشتِلِق دادُم خَوَر آورده بی خوم کَلو بیدُم کلو تَر کردمه بی تو هر رو انتظارت سی خَوَر خوم فقط دونم چقد سر کردمه خوت خو دونی ایخومت قد عالمی سی تو جونم سی تو عمرم بو همش تا که ایخندی وَ ریی مو هر زمون بِی تو ایبو روزگارُم بِی

یه شب دستاتو می گیرم به هر قیمت اگر باشه برای عشقه تو حتی رقیبی تازه پیدا شه چرا اینقد تو مغروری منو دیگه نمی بینی منو درگیر خود کردی یه جای دیگه می شینی به جایی که نمی دیدم خیال تو منو برده چه کاری از دلم دیدی کدومش به تو بر خورده تو سردی می کنی اما همیشه رو تو می خندم به جز تو هر کسی باشه چشامو رووش می بندم منو پس می زنی اما یه شب دستاتو می گیرم یه شب که پیش من باشی همون شب دیگه می میرم سرگشته #سهراب_عرب_زاده

بی وفایی دیدمو بازم دلُم نومه بِرُم هر چه ترسیدم وَش اما آخر آوردی سَرُم مِن خیالُم هم نَبی روزی جدا آوی بری نیکَشی سو سو خیالش لا اقل مِن باوَرُم رهتیو اما ندیدی شُر شُرهِ هر دو تِیَم مثله بارونهِ بهاری هی اِیایه خَرس و نَم بِی مو بیدیو دلت اما نَبی بِی قلبه مو خوم فقط دونم چه دردی بی وفایی کرده وَم خوت نخواسی تا بمونی تا بسوزُم بی تو مو مث کلویِ کوچه گردُم روز و شو هی سی تو مو مث خدا بیدی تو مِن ایی روزگارُم مث نفس او قسم رآسُم فقط بی هر زمونی ری تو مو

کُشتمهِ ای بو بو تیِی دووَرِ حاجی تِیلهِ او دووَرِش مِی شَرِ حاجی دووَرِل مال مو مِی نو گُله تازَن ای خدا او دووَرِش سر تَرِ حاجی ایکُشُم بوشه ، اگر هر که بیایه یه قدم رَه گُلِمه ،هر که بپایه ایخومِش او دووَرِ سی دله جونم مرهُم زخمه مونهِ سی مو دوایه دل مونه ایبره هی سر تشه چاله ریی مو واگردنه او چشمله کاله دله مو نازکه مِی نونله تیری دلمهِ کرده برشته که بلاله خاطرش مِن نظرُم نیره دمی دیر بِی خیالش دله مو بنده وُ زنجیر کُشتمه ای بو بو او دووَرِ حاجی دووَرش

عید اومه بهار اومه، دهسل تو مِن دهسل مونه سِی بکو مرزنگله، خنده سرِ لویل بنه عاشقوم کرده تِیَت،سیل کردنت جادوییه هر چه داروم وُ نداروم،بهترینم سی تونه بافه ی علفی جون سَر یه دله دهسل سرده مو مِن دهسل گُله یاروم‌ یارمه دل و دلدارمه تِی چاله تشی گُل کنارمه تو گُله یاسِ مونی،چشمه ی احساسوم تونی تیه کال و قد شلال و هر چه ایخواسوم تونی تا که سلیوم ایکُنی ، حالوم عوض ایبو مُدام نقطه ضعفه قلبمو سوزِ قسم راسوم خوتی #سهراب_عرب_زاده

یه روز درمیون حاله ایی دل خرابه تو رهتی وُ نبیدنت سواله بی جوابه تونه دیدُم‌ که بی خیالی وُ ایرِییییی بوین بی معرفت بی تو ایی دل کبابه یه روزی ایرسه تو بِی دله پُر دردی یه روزی ایرسه که وَ دینه مو ایگردی هر جا که ایرِی وُ ایشینی دَ اثر وَ ایی دله مو نیبینی یه روزی وَ خوت ایی وَرگردی ایبینی چقد تو غمگینی دَ باید وَ خوم بگوم که وُ ماله تو ،نی تونه نیخواسه وُ مرهَمِ حاله تو ، نی یه عمری تو بلالِش بیدی وُ غم خردی سیله ایی حالِت کو، کسی بلاله تو ،نی

دهسلته بِهل من دهسوم، بیو بریم وَ ایی مال مو که دل وَ تو گُل بهسوم، بیو بریم وَ ایی مال بیو که مردمه ایی مال، بیو همش حسودِن مو که عاشق و سر مهسوم ، بیو بریم وَ ایی مال خدایه احساسوم تونی حرف و قسم‌ راسوم تونی وَ زمین وُ آسمونل هر چه ایخواسوم تونی مثل حوری سی دلوم کوه نوری سی دلوم سر بلندوم کردیه کوه غروری سی دلوم گپ گَپینَل ایی مال، گلُم هر شو وَ کارِن مهرِ تونه ایی مردُم، ایخن وَ دل درارِن عشقت نیدرایه گُل ، لحظه ی مِنِ ایی قلبوم هر چی که بدی بیده، اَر

جِی گُتی پا نهادیه سی خواستگاری های های طیفه ی سنگینیه ، طیفه ی دِیاری ، های های پُش قبالَش هر چه دَشته اَر کُنی کم کِردِیه ایی گُله سی شویَله دل بیقراری ، های های دهسلِش مِن دهسَلِت ایخا یه شو،جا خَش کُنه چاله ی سَرده دله بِی چشمَلِش پُر تَش کُنه هی کلوی چَشملِش ایی بِی اگر سیلت کُنه جون وَ قربون، لحظه ای که بی خَوَر سیلَت کُنه آسمونه وُ زمینه مِث ستاره ، های های اَر بمیری هم تو باز ایخیِش دوباره ، های های چشملِش چشمه ی دنایه دهسلش پنبه ی سفید دل سی

‌چی از من دیده بودی تو که اینجوری سر آوردی یهو پاشیدی این عشقو سرم اینجور در آوردی که چشمام بی تو ابری شه بیاد زانو توو آغوشم چه کردم من، نمی دونم که کردی تو فراموشم یه وقتایی دلم میگه خودت با دیگری بودی که اینجوری منو با غم همیشه سخت آزُردی دلِ آدم یه وقتایی که گرمِ دیگری باشه توی هر رابطه باشه اونو از هم می پاشه تو پاشیدی منو از هم منی که عاشقت هستم دلو دریای خون کردی دلی که به تو من بستم #سهراب_عرب_زاده

دو سه شویَه که همش خو تونه ایبینه دلوم وَ گمونُم که تونم فکر و خیالِت تِی مونه انتظاری مثله خوم که انتظاروم شو وُ رو تا یکی شاید بیایه بینمون پا درمیونی هی کُنه یه بغضِ تحل و تو داری یه عمریه که هُمزامه وُ هر شو تا سحر تِیمه وَ هر جا پا بِنوم بامه دلوم خینه دلوم خینه دلوم غمگینه غمگینه کسی حال مونه هر شو کسی نیدونه نیبینه دو سه شویَه آسمونه تِیَلوم‌ اُوره غمه نم نمه بارون اییایه آخرش وِی آسمون سیل اییایه ماله طیفون ایگرِه بِی خَرسَلوم آخر ایی قصه درد

ذره ذره اوو ایبو، ایی دله غمگینوم غصه و غم دارُم ، تا تونه نیبینوم ذره ذره دلتنگی، جونمه ایگیره بس که سرِ کوچه ،سی تو مو ایشینومَ یه تشی مِن ایی دله حونه خرابُم ایکُنه مِی بلاله سر تَشی هر شو کبابُم ایکُنه درد دیری کِردَنت مثله زخمه کاریه سهمه قلبُم تا ابد روز و شو بیداریه در وَ در ایگرده ،کوچه وَ هر کوچه دل مو کلو عشقه، عاشق و آواره دل وَ خیالِ تو، مثله یه شوگرده چاره بکو سی دل، وابیده بیچاره #سهراب_عرب_زاده

فاصله ی انگشتَلُم جِی خالیه دهسَل تونه گوشه وَ گوشه ی اتاقُم قابَله عکسِل تونه یادگاری چشملِت تِی مو فقط دسمالیه جون و ایمونُم همیشه همدمه خَرسِل تونه دردِ دیری کُشتمه جونه سیری کُشتمه بی خیالی وِی دلوم ایی اسیری کُشتمه آخرش ایمیره دل وَ جونش هم سیره دل بِی خیال و خاطرات روز و شو ایگیره دل تا ندونن حاله روزِ ،ایی دله ایی مالمون شو وَ شو هی ایگریوُم، روز هی ایخنده دل او قَدَر دل نامیدی کُشتِشه که هر خَوَر وَ تو بیارِن دل وَ حرفه باطلی ایبنده دل سرگشته

واز کن پهللتهِ گورِ بَوُی گپ مردم واز کن پهللتهِ دورِ تو خوم ایگردُم بِده دم باد تو او خرمنِ زلفل زالت بِی خیالت مِثِ دارِ سَرِ ره دم بَردُم لوته سر لویله مو بهل و بیو داغم کو داغ کن قلبِ مونهِ بعدِ تو مو دلسردُم تو بیو دم دهنِ مردمِ دربندون کو بس که گپ بردن و آوردن و هی غم خردُم دردلم بِی تو دوا ایبو وُ دلتنگیلُم نکو امروز و صوا زیی دَ بیو پر دردُم #سهراب_عرب_زاده

خرم آن دم که مرا بر سَرِ تابوت بَرند تا که فارغ شوم از همهمه یِ این دنیا خرم آن دم که من از غصه رها می گردم خرم آن دم که شود دفن تنم در صحرا تا که راحت بشود این دل آغشته به غم تا به پایان برسد ماتم و سوز و سرما ای دو صد مرتبه بر بخت دلِ من لعنت که چنین کرد مرا خار و حزین بی پروا کاش آن نطفه ی نحسی که منم پایانش خشک می شد ز کمرگاهِ پدر آن شب ها سرگشته #سهراب_عرب_زاده